تا رنگ رخم وا نکند سر ضمیرم
پنهان شده ام در دل شبهای پریشان
در مکتب عشق تو شدم طفل گریز پای
مردودم از انشا و از املای پریشان
روزی به سرم تاج سعادت زده بودی
حالا شده ام مفلس رسوای پریشان
آشفته ترین عاشق درگاه تو گشتم
از بس که زدم طعنه به موهای پریشان
من تشنه وصلم برسان آب حیاتت
شهد رطب از چشمه لبهای پریشان
یا رب ! سببی ساز که آرام بگیرم
ورنه نکنم ترک غزل های پریشان
شعر : تورج فلاح مهنه
یار در خانه و ما گرد جهان میگردیم....
این زلفای پریشان به جای دلبری آدمو وحشت زده میکنه!!
سلام
در بیت ۵ ایراد وزنی وجود دارد و در بیت ۷ تنافر معنایی آشکار است . ضمنا ترکیب ( دل پریشان ) ترکیب خوبی نیست .
این دیگه چه عکسی واقعا دل خراشه